Bartje

niet meer zo maar
van je zelf mooi en vrouw

onbevangen vooroverbuigen
praten met armen
en benen ook
rimpelloos
alles prima voor elkaar
en over

daar komt
gekruist de ledematen
eerste vreemde rouw
om lijf en leden

want bij toeval zie je in oneigen ogen terug
de rimpeling
zeg maar gerust
royaal meanderend het craquelé

tussen wat je zelf nog altijd glad denkt
is het voor ieder ander
zichtbaar
zo zien ze je

jij ziet alleen
je eigen jongere verleden

Ploos, 17 augustus 2009