Bartje

Gegladde keien worden kleuriger
naarmate ze het water dichter naderen
en pieren desolater de rivieren in

Ik laat de bergen dalen
wring me tussen zwitserse en zwarte wouden in een
uitweg naar lager lager wal
voorkom ternauwernood meanderende val
eindig pas ergens na Grave
aangedaan te hebben
en Wageningen
raak kant raak wal
en land in Tiel

Zo zag ik overal en al van Lobith af
het gave lapidair bestaan
de ziel van keien die ik zoek
en me van tijd tot tijd beloof
die van het platter water
die van open horizonten

Niet bij de Lorelei alleen begon het zingen
Hier ademen me het meest
de laagste natte stenen leven in

Boven de oude piano in mijn oude oude huis
staat fier pierrette
met het porseleinen pjotrhoofd

Ploos, 22 februari 2010
http://www.dichttalent.nl/?nav=orthKsHr … BriaBDKLmI